Veilig aangekomen

Hoi allemaal,

Pfft…Had ik net een heel verhaal getypt, valt het internet weg en ben ik mijn verhaal kwijt. Mrgoed, kzal nog een poging doen: een verkorte versie, want we moeten nodig gaan eten. T is hier 5 over 6, n uur later als in NL.

Vannacht om kwart voor 1 zijn we gelukkig veilig aangkomen in Kigali. Een lange, voorspoedige vlucht gehad! In Nairobi hadden we nog wat rompslomp over de bagage, maar na het invullen van zo’n 5 lange formulieren is het uiteindelijk helemaal in orde gekomen met de bagage. De rwandees die ons zou komen ophalen op airport Kigali, verscheen niet en was helaas niet te bereiken. Daarom hebben we vannacht een taxi genomen naar een hotelletje in Kigali (na ongeveer een uur op zoek geweest te zijn naar een automaat waar ze mastercard creditcards accepteren:)). Vandaag hebben we Rwandees geld geregeld: 250 duizend Rwandese Franc. Daarnaast hebben we internet geregeld in een local shopje (een soort usb-stickje wat je in je laptop moet steken met tegoed wat je steeds moet opwaarderen). Het is alleen erg traag, daarom betwijfel ik of skype goed gaat werken. We kunnen hier verder ook bellen. K heb alleen wel een ander nummer, doordat we andere simcards hebben geregeld. Mijn nummer is: 0726370962. Het is niet duur om te bellen: maar 40 Rwf per minuut (n paar cent). Vandaag hebben we uren gepraat met mensen in Kigali..zelfs al een vertaler geregeld (een rwandees die gestudeerd heeft, engels en Ikinyarwanda kan spreken en geen baan heeft). Emmanuel, een aardige Rwandees, bood ons de internetplugs aan en trakteerde ons in een local pubje op cola.. Nu zitten we in een klein gasthuisje ergens midden in een Kigalese wijk… Nog geen enkele blanke gezien hier:) Aan aandacht geen gebrek. Mensen kijken je na, spreken je aan, willen aan je verdienen, etc… K ging vanmiddag even een fles water kopen, lopend, een kilometer verder op. In die ene kilometer ben ik 10 keer gevraagd of ik transport nodig had of geholpen kon worden door mensen sjouwend met kilo’s materialen op hun hoofd, uitpuilende en gammelende busjes en brommerbestuurders. K ging even op de stoep zitten in een zanderig zijstraatje en werd gelijk omringd door n groepje giechelende Rwandezen. ‘Amakuru’ (hoe is het?)..meer kan ik nog niet zeggen… Ze vonden me duidelijk een interessant wezen.. De mensen zijn heel relaxed (k vraag me echt af wat ze de hele dag doen…) en hebben letterlijk alle tijd voor je.

Het is hier tropische warm. Zo’n 30 graden en behoorlijk stoffig (resulterend in watertekorten; vandaag kunnen we niet douchen, sowieso). De korte, warme en droge periode duurt nog 3 weken. Daarna begint de regentijd in Rwanda t/m de maand mei.

K ga stoppen. We gaan op zoek naar eten, per brommer (een wenkje en je hebt een lift). Maar eerst lange kleding aan, voor de malariamuggen. Het beste allemaal daar, he! K zal af en toe hier een bericht schrijven en zsm. wat foto’s plaatsen. Mijn skypeadres is gewoon arjansmittie@hotmail.com. Bellen/smsen kan dus ook gewoon, alleen niet te lang en naar genoemd nummer.
Verhitte groeten,

Arjan
(ps. De kindjes zien er hier zo stralend en lief uit!)
(ps.2 n heel gesprek gehad met n Rwandees die verlangt om ooit nog te kunnen studeren en naar het westen te emigreren en de genocide in 1994 heeft meegemaakt...vreselijk verhaal over een man, die zijn eigen vrouw moest vermoorden, omdat ze toevallig tutsi was. Gek idee dat hier 17 jaar geleden tienduizenden mensen onschuldig vermoord zijn. …(hij zag zijn kans waar en gaf ons al zijn gegevens in de hoop dat wij iets voor hem kunnen in het westen:))